زندانیان سیاسی دمپایی پا کنند، ملاقات بروند

پنجشنبه، آذر ۲۴، ۱۳۸۴

نزديکي هاي ظهر امروز يکی از دوستان زندانی مان از ساختمان قرمز زندان اوين (بند 350 کارگری) به م تلفن زد و خبر داد که گروهی از زندانيان سياسي ِ اين بند از رفتن به سالن ملاقات و ديدار با خانواده ها و بستگان خود خودداری کرده اند. دلیلش هم قوانین جدید زندان براي حضور زندانیان سیاسی در سالن ملاقات بوده . گويا به زندانیان سیاسی گفته اند که باید به جای کفش دمپایی به پا کنند.
این دوست زندانی همچنین خبر داد که مهرداد حیدرپور که خونش به جوش آمده بود در اعتراض به این مانع تراشی های جدید شیشه های اتاقک تلفن ِ بند 350 را شکسته و با زندانبان ها به مشاجره ی لفظی پرداخته.

چند وقت پیش هم رییس زندان رفته بود از بند 350 دیدن کند که در یکی از اتاق های این بند چشمش افتاده به حجت بختیاری (يکي از زندانیان سیاسی عضو جبهه دمکراتیک ایران) که بی اعتنا به آقای رییس، پاهایش را روی هم انداخته بود و کتاب درسی اش را می خواند. آقای رییس (خامی زاده) که از این بی توجهی ِ حجت بختیاری به خشم آمده دستور داده که ملاقات ِ حجت ممنوع شود.
البته این آقای رییس خبر ندارد که مدت هاست کسی برای ملاقات ِ حجت بختياري به تهران نيامده است. حجت اهل یک روستای دورافتاده ی اردبیل است. بيش از 4 سال مي شود که او در زندان زندگی مي کند.

همچنین در پی ضبط دست نوشته ها و اموال زندانیان سیاسی بند 350 کارگری، معاون دادستان گفته که زندان مسئول دزدیده شدن اموال زندانیان نيست. عجب! آقایان به همراه سربازها ریخته اند داخل اتاق های زندانیان سیاسی و مقاله ها و دست نوشته هاشان را جمع کرده اند و با خود برده اند و حالا زده اند زیر همه چیز!
امروز شنیدم که طبرزدی و زرافشان قصد دارند وکیل بگیرند و بر علیه مسئولان زندان شکایت کنند تا اموالشان را پس بدهند.